BOROWINA
Borowina to torf, który nie został odwodniony i powstaje w wyniku rozkładu roślin w wilgotnym środowisku z ograniczonym dostępem powietrza. W naturalnej postaci ma grubą strukturę. W kosmetyce i medycynie uzdrowiskowej stosuje się ją w formie rozdrobnionej, zmieszanej z wodą masy, nazywanej „papką torfową”.
Skład borowiny obejmuje substancje organiczne, takie jak bituminy, pektyny, celuloza, hemiceluloza oraz kwasy huminowe. Borowina, zwana również „czarnym złotem”, wykazuje działanie przeciwzapalne, antybakteryjne i przeciwwirusowe, a także pozytywnie wpływa na metabolizm i pielęgnację skóry.
Zabiegi z użyciem borowiny zaliczane są do ciepłych zabiegów fizykoterapeutycznych i pomagają w leczeniu bólu pourazowego i wynikającego z chorób. Borowinę nakłada się na ciało, gdy osiąga temperaturę około 42°C, a jej gęstość wpływa na intensywność rozgrzewania organizmu.
Zaleca się korzystanie z borowiny w takich przypadkach jak:
- zabiegi pielęgnacyjne ciała,
- w zabiegach antycellulitowych problemy z żołądkiem,
- urazy układu ruchu,
- choroby reumatyczne,
- schorzenia zwyrodnieniowe.
Borowina jest stosowana w formie:
- kąpieli,
- okładów,
- zawijań borowinowych,
- jonoforezy.
SOLANKA
Uzdrowisko posiada bogate źródła solanki. Są to silnie mineralizowane wody chlorkowo-sodowe, bromkowe i barowe. Wody lecznicze wydobywa się z trzech źródeł solanki:
- Jantar, o stężeniu 4,18%
- Teresa, o stężeniu 4.32%
- XXX-lecia, o stężeniu 4,55%
Solanka wykorzystywana jest do kąpieli leczniczych w wannach i basenie, a po rozcieńczeniu do 0,5-1% do inhalacji. Kąpiele solankowe wpływają na zdrowie i urodę. Pod wpływem temperatury i zawartych w solance składników poprawia się ukrwienie skóry, co ułatwia oczyszczanie organizmu z toksyn i produktów przemiany materii oraz przyspiesza wchłanianie potrzebnych organizmowi jonów podnoszących odporność organizmu i przyspieszając rekonwalescencję.
Kąpiele solankowe stosowane są w leczeniu wielu chorób narządów ruchu, stawów po urazach, łuszczycy. Wchłanianie powstałego z naturalnej solanki aerozolu o temperaturze ok. 30°C działa dobroczynnie na układ oddechowy, zwłaszcza na błonę śluzową i mięśniówkę gładką dróg oddechowych. Inhalacje solankowe nawilżają drogi oddechowe, poprawiają ich ukrwienie i ułatwiają oczyszczanie, łagodzą stany zapalne, ułatwiają oddychanie, przynosząc ulgę chorym na astmę i inne choroby układu oddechowego.
Kąpiele solankowe poza działaniem swoistym, wynikającym ze składu wody (przenikanie do organizmu składników mineralnych) stanowią formę termo-i kinezyterapii (gimnastyka w basenie solankowym). Szczególne znaczenie solanka ma w leczeniu schorzeń dermatologicznych.
Solanka wykorzystywana jest również do inhalacji, która rozluźnia wydzielinę i ułatwia wykrztuszanie. Inhalacje stosuje się przy nieżytach nosa, gardła, krtani i oskrzeli.