Historia

Świnoujście, słynące z najpiękniejszej nad Bałtykiem plaży, położone na krańcu zachodnio-północnej Polski, na kilkudziesięciu wyspach, po obu stronach rzeki Świny, to jedno z najatrakcyjniejszych miast polskiego wybrzeża.

Historia Świnoujścia jako uzdrowiska sięga początków XIX w. W 1824 roku, kiedy to zostało ono ogłoszone kąpieliskiem morskim. W roku 1826 zbudowano pierwszy Dom Zdrojowy – centrum życia rozrywkowego i towarzyskiego kuracjuszy, a w 1865 r. tzw. łazienki Króla Wilhelma. Po odkryciu w 1897 roku źródeł leczniczej solanki oraz zbudowaniu odpowiednich urządzeń przyrodoleczniczych i wypowiedziach autorytetów lekarskich o zdrowotnych właściwościach leczniczych morskiego klimatu- Świnoujście stało się nader chętnie uczęszczaną miejscowością zdrojową. W wiek XX wkroczyło jako jedno z najbardziej popularnych kąpielisk i uzdrowisk ówczesnej Europy. W latach II wojny światowej miasto ulega zniszczeniu w 55%.  W latach 60 wiele pensjonatów zniszczonych w trakcie II wojny światowej zostało odbudowanych w dawnym kształcie architektonicznym. Na podstawie uchwały Ministra Skarbu Państwa 1 lipca 1959 roku zostało powołane Przedsiębiorstwo Państwowe Uzdrowisko w Świnoujściu. W grudniu 1998 roku w wyniku komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego przekształcone zostało w Spółkę Akcyjną Skarbu Państwa i przyjęło swą dotychczasową nazwę, a mianowicie „Uzdrowisko Świnoujście” Spółka Akcyjna. W dniu 27 grudnia 2012r. pomiędzy Skarbem Państwa a Województwem Zachodniopomorskim zawarta została umowa nieodpłatnego zbycia akcji „Uzdrowisko Świnoujście” S.A.